Amerika’nın kırsal sağlık krizi kötüden daha da kötüye gitti.
Kırsal ilçelerin yüzde 90’ından fazlası birinci basamak hekimi sıkıntısıyla karşı karşıya ve bu durum kırsal kesimde yaşayanların çoğunu temel prosedürler için bile saatlerce seyahat etmeye zorluyor. Son yirmi yılda yaklaşık 200 kırsal hastane kapandı. Yüzlerce hastane daha iflasın eşiğine geliyor ve milyonlarca insanı daha yakınlardaki hayati önem taşıyan bakım hizmetlerinden mahrum bırakmakla tehdit ediyor.
Aslına bakılırsa, sağlık hizmetlerine yeterli erişim eksikliği, kırsal ve kentsel Amerikalılar arasındaki sağlık farkının genişlemesine katkıda bulundu. 2010’dan 2019’a kadar kentsel bölgelerde yaşam beklentisi artarken, ülkenin kırsal kesimlerinde azaldı. Örneğin 2020’de kırsal ilçelerde ortalamanın üzerinde COVID-19 ölüm oranları yaşandı. Southern Economic Journal’da yeni yayımlanan araştırmamızda ise yanlış yönlendirilmiş hükümet politikalarının bu yangını körüklediğini gösteriyoruz.
Sağlık hizmeti sağlayıcılarının yeni hizmetler sunmadan, tesisleri genişletmeden veya teknolojiye yatırım yapmadan önce devlet yetkililerinden onay almasını gerektiren ihtiyaç belgesi (CON) yasalarını inceliyoruz. Şu anda CON yasaları 35 eyalette mevcuttur. Çok sayıda kanıt, bu düzenlemelerin rekabeti sınırladığını ve sağlık sektöründe fiyatları artırdığını gösteriyor; ancak bizim çalışmamız, bunların Amerika’nın kırsal kesimleri üzerindeki etkilerini inceleyen ilk çalışmalardan biri.
Bazı politika yapıcılar, ek sağlık hizmetlerinin nerede sunulabileceğini kontrol ederek sağlayıcıları coğrafi olarak uzak ve yetersiz hizmet alan bölgelere daha fazla yatırım yapmaya yönlendirebileceklerinde ısrar ediyor. Bu iddiaya göre, CON yasaları olmasaydı, kar hırsı olan sağlayıcılar yalnızca şehir merkezlerine odaklanacaktı.
Örneğin, eyaletin CON programını denetleyen kurum olan Batı Virginia Sağlık Hizmetleri Otoritesi şunu savunuyor: “Batı Virginia’da, CON programı küçük, genellikle mali açıdan kırılgan olan kırsal hastaneler ve hizmet verdikleri yetersiz sigortalı nüfus için, sağlık hizmetlerini teşvik ederek bir miktar koruma sağlıyor. hizmetlerin kullanılabilirliği ve erişilebilirliği. Kentucky Hastane Birliği de benzer iddialarda bulunarak, CON yasalarını yürürlükten kaldırmanın “kırsal topluluklar için tabuta çakılan bir çivi daha olacağı” uyarısında bulundu.
Ancak bu anlatı, mevcut hastanelerin potansiyel rakiplerini kendi alanlarından uzak tutmaları için bir bahane işlevi görebilir. Pek çok eyalette, CON başvuru süreci uzun ve pahalı olup, daha küçük ve yeni sağlayıcılara ciddi bir yük getirmektedir. Bunun aksine, daha büyük ve politik olarak daha bağlantılı kuruluşlar genellikle tüm bürokratik prosedürleri yönetme konusunda daha beceriklidir.
Bu rakip teorileri test etmek için, 1990’ların başından bu yana hastanelere uygulanan CON kısıtlamalarını kaldıran beş eyalete (Nebraska, New Hampshire, Kuzey Dakota, Ohio ve Pensilvanya) odaklanan yaklaşık 30 yıllık verileri analiz ettik. CON yasalarını yürürlükte tutan eyaletlerle karşılaştırıldığında, bu beş eyalet, yürürlükten kaldırılmadan sonraki yıllarda kişi başına düşen kırsal hastanelerde yüzde 3,4’lük bir artış yaşadı. Ulusal düzeyde bu, kırsal kesimdeki hastalara hizmet veren yaklaşık 70 ek hastane anlamına gelecektir.
CON yasalarının yürürlükten kaldırılması, kırsal alanlardaki sağlık hizmeti eksikliklerini derinleştirmek yerine, hastane hizmetlerine daha fazla erişime yol açtı. Dahası, CON yasalarının yürürlükten kaldırılmasının kentsel alanlardaki hastane sayısını da artırdığını görüyoruz; bu da bu yasaların ülkenin her yerinde faydalı rekabeti kısıtladığını gösteriyor.
CON yasaları yeni hastanelerin kurulmasını engellemekte ve bunu yaparak kırsal sağlık hizmetleri krizini daha da kötüleştirmektedir. Yerleşik hastaneler, potansiyel rakiplerin kendi alanlarını korumak için CON uygulamalarını raydan çıkarma konusunda oldukça teşvik ediliyor ve hastane birlikleri bu korumaları yerinde tutmak için agresif bir şekilde lobi yapıyor.
ABD Federal Ticaret Komisyonu’nun eski komisyon üyesi Maureen Ohlhausen bunu açıkça ifade etti: “(CON yasaları), yalnızca olmasa da, öncelikle yerleşik şirketlerin yeni girenlerin rekabetini savuşturmasına yardımcı olmaya hizmet ediyor.” Araştırmamız bu iddiayı desteklemektedir.
Politika yapıcılar krize çözüm bulmak istiyorsa, bu rekabete ve sağlık hizmetlerine aykırı tüketici yasalarını yürürlükten kaldırmak iyi bir başlangıç noktası olabilir.
Liam Sigaud, George Mason Üniversitesi Mercatus Merkezi’nde yüksek lisans öğrencisidir. Vitor Melo, West Virginia Üniversitesi Diz Düzenleyici Araştırma Merkezi’nde kıdemli araştırma görevlisidir.
Telif Hakkı 2024 Nexstar Media Inc. Tüm hakları saklıdır. Bu materyal yayınlanamaz, yayınlanamaz, yeniden yazılamaz veya yeniden dağıtılamaz.
